Po śmierci nic nie ma

Śmierć nie jest przejściem do innego istnienia, lecz nieodwołalnym końcem istnienia. Śmiertelność, skończoność jest podstawową jego cechą. Nieodwołalny koniec, przejście w nicość, musi wywoływać trwogę, i istnienie, choć skierowane ku śmierci, jest zarazem ciągłą ucieczką przed nią. Myślimy o śmierci cudzej, ale nie chcemy myśleć o własnej, mówimy sobie "jeszcze nie teraz, jeszcze nie ja", choć wiemy, że umrzeć musimy.

Śmierć jest nieodwołalnym końcem istnienia.

Życie po śmierci to Bajka wymyślona przez ludzi, którzy nie mogli pogodzić się z tym, że nie dostali drugiej szansy.